Lindross verschijnt aan de poort

het uur was al laat...hij had dit eigenlijk morgen willen doen. Uren had hij ijsberend in zijn huis rond gedwaald denkend...pijnzend...maar nee. Morgen zouden er allemaal vrienden zijn..dat was nog moeilijker. Nu was beter geweest.

Otto!!! Otto..luilak waar zit je..riep hij met een grijns op zijn gezicht...Otto, was van buiten keihard..gehard door het leven zelf..Maar hij mocht hem graag.. Menig uur had hij doorgebracht met Otto plagen ende van zijn stuk af brengend over onderwerpen waarvan Lindross wist dat Otto daar een gevoelige kijk op had...Otto...ouwe zemelaar..waar ben je nu weer in slaap gevallen?

Wat spullen gehaast en onhandig in een zadeltas proppent, loopt Lindross weer naar de poort. Even blijft hij naar het kleine huisje dat aan de poort grenst staan kijken. En moppert nog wat op de ouwe Otto. Als hij de zadeltas heeft vast gemaakt stapt hij op en rijdt weg.
Na 30 meter stopt hij even en keert zijn paard een kwartslag. Hij haalt diep adem als hij het gebouw met zijn tuinen en hoven nog eenmaal in ogenschouw neemt...en mompelt...

tijd om op reis te gaan...tijd voor andere zaken. Het gaat jullie goed mijn vrienden...We zien elkander spoedig weer.hij trekt een verbeten gezicht als hij zijn paard weer de sporen geeft in de juiste richting. Met ingetogen stemming rijdt hij richting de horizon. Op naar een nieuw avontuur...

Tristan reis af vroeg af van krimpen richting Den Haag als hij in de verte Lindross ziet weg rijden op zijn paard. Dan ziet hij Lindross een kwart slag draaien en over de wind vang Tristan op

...te gaan...zaken...spoedig....

Schijnbaar ziet Lindross Tristan niet want hij draait op en geeft zijn paard de sporen. Tristan stapt voorwaards, maar helaas...

Dan komt de koets van Tristan langzaam door de poorten naar buiten en Tristan klimt naar binnen.