Noë meldt zich aan de poort

Noë heeft van zijn achterneef Sonho, tevens Hochmeister van de Teutoonse Orde in Holland, een uitnodiging gekregen.
Hij begeeft zich naar Krimpen, de routebeschrijving van Sonho volgend.

Na een reis van enkele uren op zijn paard, Árabes, komt hij aan in Krimpen. De poort van de Orde torent boven hem uit.
Hij stijgt af en bindt het paard vast. Dan fatsoeneert hij nog even zijn kleding, hij wil tenslotte een goede indruk achterlaten.

Nog een diepe teug lucht en daarna klopt hij aan. In afwachting van de poortwachter, Otto, zoals Sonho hem noemde.
De brief van Sonho haalt hij vast tevoorschijn.

Otto ziet weer een ruiter aankomen. Als er geklopt wordt zucht hij even om vervolgens in een rustig tempo naar de poort te lopen. Hij opend het luikje en kijkt naar de vreemdeling. De man kwam hem vaag bekend voor. Hij zal hem wel ergens hebben zien lopen toen hij pas in Den Haag was.

Ja? zegt hij terwijl hij de man diep aan kijkt

Met wat rumoer wordt het luikje geopend.

Ja? klinkt het door het gat in de deur.

Noë wordt een beetje zenuwachtig van de diepe blik van de poortwachter, maar herpakt zich.
Hij schraapt zijn keel en begint te praten.

Goedendag. Laat ik beginnen met mezelf voor te stellen, Stephane Noë dela Mendoza, Graaf van Noordwijkerhout. Ik ben hier op uitnodiging van mijn achterneef en Hochmeister, Sonho de Ligne.

Noë rolt het perkament uit en laat het aan Otto zien.

Ik wil me aanmelden voor de Orde.

Hij wacht tot Otto enige actie onderneemt.

Goedendag. Laat ik beginnen met mezelf voor te stellen, Stephane Noë dela Mendoza, Graaf van Noordwijkerhout. Ik ben hier op uitnodiging van mijn achterneef en Hochmeister, Sonho de Ligne.

Ik wil me aanmelden voor de Orde.

Ja ja iedereen dekt tegenwoordig zeker dat de broodjes bij de orde gratis zijn?

Zwijgend pakt Otto de brief aan en leest hem goed door. Dit doet hij zo overtuigend dat de bezoeker niet ziet dat Otto niet kan lezen.

Heeft u het handvest gelezen?

Otto begint weer te praten.

Ja ja iedereen dekt tegenwoordig zeker dat de broodjes bij de orde gratis zijn?

Noë fronst zijn wenkbrauwen. Hij begrijpt de opmerking niet helemaal, maar het zal wel humor zijn, denkt hij.
Hij overhandidt de brief aan Otto. Die bestudeert de brief aandachtig. Daarna snauwt hij Noë toe:

Heeft u het handvest gelezen?

Noë is niet gewend dat mensen zo snauwen, maar Sonho had hem gevraagd de poortwachter met respect te behandelen en dat doet hij dus ook.

Jazeker beste man. En ik kan u verzekeren dat ik volledig achter het gedachtengoed van de Orde sta. Ik zal mij graag in dienst stellen van de Orde.

Wärter Elequest ziet dat Otto weer iemand wil laten zweten voor de poort hij loopt er snel naar toe en ziet een goede bekende voor de poort staan.

Otto beste vriend Ik neem het van hier wel over. Dit is Noë dela Mendoza. Hij was de laatste regent van Holland ik zou het prettig vinden dat je die met meer respect behandeld aan de poort.

Graaf Noë hoe maakt u het. Je wil je bij de Teutoonse Orde voegen dat doet mij deugt.

Otto zou je de poort open willen doen voor deze heer?

_________________
Ritter Elequest van Staverden

Met een scheef oog kijkt Otto naar de man bij de poort. Hij knikt vriendelijk naar de Wärter en doet dan de poort open

Noë wacht nog op een reactie van Otto als die opeens opzij stapt. Achter hem hoort Noë een bekende stem. Niet veel later verschijnt Elequest in zijn gezichtsveld. "Ah daar ken ik de stem van", denkt Noë.

De deur zwaait open, Noë stapt naar binnen en hij begroet Elequest.

Hallo Elequest. Ik was helemaal vergeten dat jij Wärter bent. Gegroet.

Hij draait zich nog even om naar Otto.
Met één beweging gespt hij zijn zwaard af en overhandigd dat aan Otto.

Alstublieft, heer Otto. Volgens mij moet ik deze bij u achterlaten.
Pas er goed op. Het is een kostbaar stuk.

Met een lichte knik neemt hij afscheid van Otto en loopt hij met Elequest mee.