Aankomst Sanjaya de Ligne

De hele nacht had ze liggen draaien in haar bed. Hoewel de lakens geurden naar lavendel lukte het haar niet in slaap te vallen.
Haar dochter had haar iets vertelt over de Teutoonse Orde en ze had het niet helemaal begrepen.
Wilde Jeltje nou de wapens oppakken? Het geloof speelde een belangrijke rol in hun gezin maar dit....
Een militairgelovige Orde, het had haar vreemd in de oren geklonken en ze was Jeltje gevolgd naar de poort om te zien wat de bedoeling was.
Ze was nieuwsgierig en hoopte antwoorden te vinden op de vragen die de haar de hele nacht uit haar slaap hadden gehouden.

Ze glimlacht naar de wachter bij de poort.
Beste wachter, Mijn naam is Sanjaya de Ligne en ik ben op zoek naar mijn dochter Jellichje de Ligne en naar Lasse de Ligne van Rapenburghe.
kunt u me de weg wijzen naar waar ik ze zou kunnen vinden?  

Ze wist niet zo goed wat nog meer te zeggen en het leek haar beter om de reactie van de wachter af te wachten.

Mag ik u eerst vragen om uw wapens die u bij u zou dragen aan mij te overhandigen.

Bent u hier op bezoek of om lid te worden van de orde beste vrouwe?

San verstijft van schrik, wapens? Wat denkt die man wel niet van haar?
Oh nee, ze voelt dat ze moet lachen, het zullen de zenuwen zijn maar het komt nu wel heel slecht uit.
Haar lip begint wat te trekken en gauw zet ze haar tanden erin.Au!
En dan houd ze het niet meer, de lach die ze net nog probeerde in te houden vond zijn weg naar buiten....Het spijt me, het... het ... De tranen lopen inmiddels over haar wangen van het lachen.

Ze beseft dat het heel onbeleefd is om zo te staan lachen en na een keer diep ademhalen maant zichzelf tot orde.
Nogmaals het spijt me beste man maar die vraag had ik niet zien aankomen. Maar geen zorgen, normaal draag ik geen wapens, slechts als me dat gevraagd wordt of het nodig is ter bescherming zal ik een wapen ter hand nemen. Even denkt ze terug aan de tijd dat Anton haar leerde boogschieten in het bos.
Uhm.... ik denk dat ik moet zeggen dat ik op bezoek ben, weet u het was misschien wat impulsief van me maar mijn dochter Jellichje had me verteld dat ze hier naar toe zou gaan en ik ben haar gevolgd. Ze is nogal avontuurlijk aangelegd moet u weten en nou ja de liefde....Ze glimlacht nu naar de man die voor haar staat. Ik heb haar en Lasse horen spreken over de Teutoonse Orde en ik zou er graag wat meer van weten. Om een juiste beslissing te maken of ik lid zou willen worden is het vergaren van informatie de eerste stap denkt u ook niet?

Ze kijkt de man nu vragend aan Is er nog iets dat u wilt weten?

Spijt zegt u beste vrouwe, deze muren hebben geschiedenis en herbergen traditie en verdienen toch enig respect zo denk ik.
Spijt is wel het minste .... maar ik zal uw waardering doorgeven aan de Hochmeister.

De ietwat zure rectie van de man doet haar fronsen. Haar lach had immers niks te maken met een gebrek aan respect voor de orde maar meer met de vraag die haar gesteld werd of ze wapens bij zich droeg. Waar had ze die ins hemelsnaam moeten verbergen? Ze zucht een keer diep, kennelijk had ze een niet al te beste eerste indruk gemaakt.

Leest u dit handvest vrouwe de ligne en indien u vragen hebt vraagt u deze maar.

Ze knikt de man toe en neemt het handvest van hem aan. Dank u wel heer, ik zal het goed doorlezen.
Wat een vreemde manier van verwelkomen, haar zo bij de poort laten staan. Niet eens een kreeg ze een plaats aangeboden waar ze kon gaan zitten. Een beetje ongelukkig stond ze met het handvest in haar handen. Dan loopt ze naar een oude boom en gaat er tegenaan zitten. Rustig leest ze het handvest door ondertussen in zichzelf mopperend over het feit dat hij haar niet eens aansprak bij haar titel, Dame van Merwede. Poeh! verschrikt kijkt ze op om te zien of de man haar gehoord heeft. Ach wat zou het ook. Als ze de regels leest die in het handvest staan wordt haar al gauw duidelijk dat ze daar niet goed mee uit de voeten kan.
Ze staat op, klopt geërgerd wat takjes van haar jurken loopt terug naar de man.

Ik heb het doorgelezen echter het is voor mij nog veel te vroeg om me nu reeds aan te sluiten bij de orde, ik wil meer weten en meer zien daarom ben ik hier. U zou dus kunnen zeggen dat ik op bezoek ben en zoekende of er hier een plaats voor mij is. Nu zou ik graag naar Lasse en Jellichje gebracht worden als dat mogelijk is.